2005 yılının bir yaz gecesiydi, İstiklal Caddesi'nde, açık havada, kalabalık bir masada oturuyordum. Çok mutlu olduğumu, kanımın kaynadığını hatırlıyorum ama böyle olmasaydı da sanıyorum sonuç farketmeyecekti.

Sıcacık ve hafif esintili havada burnuma ikide bir bütün konsantrasyonumu bozan, beynimde yepyeni bir sayfa açan ve beni keyiften kıran bir koku çarpıyor. Ama neredeyse farkettiğim anda kaybediyorum izini. Dedektifliğe başlamak işten değil.

Bir süre sonra parfümü kenara sıkıştırıyor ve parfüm sahibi olma ihtimali olan kişi sayısını ikiye düşürüyorum. Bu kişilerden biri bizim masadan, yeni tanıştığım bir kız, diğeri ise yan masadan. Bizim masadaki kıza parfümünü soruyorum. Kız şaşırıyor, gülümsüyor ve sevinçle bu soruyu sorduğum için ne kadar mutlu olduğunu söylüyor. Bu parfümü çok sevdiğini ama üzerinde kimsenin farketmemesine çok bozulduğunu belirtip "Kenzo - Flower" deyiveriyor. Ve tabii, almakta olduğum kokunun Kenzo - Flower olmadığını çok iyi bilen ben, bu kızın sevincini bozmamak adına, asıl parfüm sahibine, yan masadaki kıza artık hiçbir şey soramıyorum.

Gecenin geri kalanında adeta kokuyu ezberlemeye, nasıl olacaksa artık, bir dahaki parfümeri seferimde işime yarayacak ipuçları elde etmeye çalışıyorum. Dior Addict'le bir benzerlik olduğu dikkatimi çekiyor. Ama Dior Addict'te asla kendimi görememiştim, bu parfümü ise ömür boyu kullanmanın hayallerini kuruyorum.

Bir kere bu parfümde çiçekler var. Ama beyaz çiçekler demeye dilim varmıyor. Sarı çiçekler değil, pembe çiçekler hiç değil. Mavi çiçekler! Mavi çiçek diye bir kategorinin olduğundan o gün de emin değildim, bugün de değilim, ama bu parfümü tanımlamanın en güzel yolu bu:

Mavi çiçekler, odunsular ve o zamanlar çikolata olduğuna kanaat getirdiğim tatlı-acı bir nota.

Sonra çok güzel bir şey oluyor. Beynimdeki bu tanım, Dior Addict'le olan benzerlikle birleşince, o zamana dek varlığından haberdar olduğumu bile farketmediğim bir parfüm geliyor aklıma. Her zaman Dior Addict'in hemen yanında duran, menekşe mavisi başka bir Addict şişesi.

İlerleyen günlerde geciktirmeden bir Dior standına gittim ve önce hayal meyal hatırladığım bu menekşe mavisi şişeyi, iki saniye sonra da aradığım kokuyu buldum. Bir ürünle ilk tanışma sırasında kişisel zaferlerin çok büyük olumlu etkisi olduğunu düşünürüm. Bu parfümle tanışmamın büyüsünde de kendi başarımdan duyduğum hoşnutluğun elbette etkisi vardı. Ve daha önce de bahsettiğim gibi, o geceki mutlu ruh halimin... Fakat bunların hiçbiri, Dior Addict Eau Fraiche'i yıllarca aynı heyecanla kullanmamın sebebi olamaz. Bu tamamen parfümün kendi büyüsü.

Üst notalar: mandalina, mandalina yaprağı, vanilya, bergamut

Orta notalar: gardenya, Bulgar gülü, sümbülteber, yasemin

Alt notalar: gül ağacı, sandal ağacı, beyaz misk

Dior Addict'ten ne kadar farklı olduğu notalardan da anlaşılıyor. Dior Addict'in aksine, kimsenin işine karışmayan, "arkadaş canlısı" deyimindeki girişkenlikten çok uzak bir koku. Onun yerine çevresindekileri hızla arkadaş canlısı hale getirecek bir çekicilik sahibi.

Sıcak, yapışkan, tatlı, şirin veya masum değil.

Bahar serinliğinde, ve bahar ılıklığında, hülyalı, çekici ve bence oldukça seksi.

Parfümlerin vücut kimyasıyla uyumu önemlidir derler. Sanki bir de burun kimyasına uyumlu Addict Eau Fraiche. Hani uzun süre kullanılan parfümlerin boyutları algılanamaz olur, tekdüze gelmeye hatta hiç gelmemeye başlarlar. Hayır efendim, her sabah ilk kez koklanıyomuş gibi boyutlu ve taze.

Sanırım dostum gibi bir şeydi. Her sıkışta seviniyordum tanıştığım için. Vazgeçemediğim birçok parfüm var ama kullanırken en çok zevk aldığım parfüm kesinlikle kendisiydi. Ve o da parfüm dünyasına yavaş yavaş veda etti. Artık her yerde bulunmuyor, Dior tarafından da üretilmiyor. Uzun bir yazıyla veda etmek istedim kendisine.

Addict Eau Fraiche

2004 - 2010

:)